środa, 28 maja 2014

INNER kid



Proszę, włącz muzykę, zanim przeczytasz tekst.
Ten utwór jest po to, abyś wczuł/a się w tekst.
Dziękuję :)


Tak sobie siedzę, myślę...
Miałem ostatnio głębokie doły, ale to chyba tylko po to, aby zrozumieć jak wiele mogę.
A mogę wszystko. 
Ale czy chcę?

Chcę nic, otrzymuję wszystko.





Podsyłam wam wiersz, który napisałem podczas tego dołka. Ostrzegam, ma bardzo niskie wibracje.



Dzieci zostawione same sobie
Samotne, jedną nogą w grobie.
Boże, co ja mogę zrobić?
Pustka, cisza, świat dzieci zdążył pobić.


Interpretujcie to na jakikolwiek sposób chcecie.
Dodam: dzieci pobite, dzieci doświadczone, dzieci zdobyte, światłem oświecone.
Bo dziecko wierzy, ale gdy dorasta, to jego wiara przekształca się w schematy i zatraca się.
Każdy z nas ma w sobie dziecko, tylko doświadczenia z życia często nas ranią na tyle, że wolimy się schować i uciec jak najdalej...
Może czas zostać w miejscu? Zmierzyć się z lękiem, zmierzyć się z cierpieniem, zmierzyć się z własnymi słabościami, MOŻE CZAS WYGRAĆ ŻYCIE?

Dziecko ufa i jest odważne, dopóki rodzice nie pokażą strachu przed czymś. Dziecko szybko się uczy.
Więc krok naprzód czytelniku, będzie, jeśli będziesz odważny. A jesteś, skoro tu zajrzałeś.

Więc bądź codziennie! Kochaj i bądź odważny! Do nas świat należy <3 :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Szukaj na tym blogu